Ga direct naar de content

Waarom gaat het niet over de echte economie?

Geplaatst als type:
Geschreven door:
Gepubliceerd om: februari 27 2013

Vandaag kwam ik niet goed aan werken toe. Heb talloze journalisten aan de lijn gehad die allemaal maar één vraag hadden: moeten we nu bezuinigen om onder de 3-procenttekortgrens te blijven? Gek word ik ervan.

Ik ga nu niet wéér uitleggen waarom meer bezuinigen of verder lasten verzwaren niet verstandig is. Zie bijvoorbeeld hier of hier in De Volkskrant afgelopen zaterdag. De afgelopen jaren heb ik keer op keer op keer gewezen op de gevaren van al te harde ingrepen, maar kennelijk krijgt men er nog steeds niet genoeg van.

Door de 3-procenttekortgrens tot ultieme graadmeter van de Nederlandse economie te maken, wordt een misleidend beeld gecreëerd van de economische werkelijkheid. Vrijwel het voltallige Nederlandse journaille is in het bezuinigingsframe van Rutte gevangen. En dat vind ik kwalijk. De 3-procentnorm is belangrijk gemaakt, maar niet omdat die 3-procentnorm dat economisch ook is. De begrotingstekorten zijn het gevolg van de Nederlandse economische problemen, niet de oorzaak.

Het meest pregnante voorbeeld vond ik de opening van het 8-uur Journaal toen de laatste decemberraming van De Nederlandsche Bank werd gepresenteerd. Zie hier. Na een uiterst matige uitleg van de economische situatie, komt de aap uit de mouw op 3min34. Rob Trip: “Dus door naar Den Haag, naar Ron Fresen. Ron, als je dat hoort, betekent dat dus per definitie dat het kabinet gaat bezuinigen?”

Wanneer nemen onze journalisten de uiterst serieuze taak weer serieus om zo geïnformeerd mogelijk en zo goed mogelijk te berichten over de Nederlandse economische situatie? Het land gaat door de moeilijkste tijd sinds de jaren 80 en misschien wel de jaren 30 van de vorige eeuw.

Waar moet het over gaan? De CPB ramingen van de Nederlandse economische groei zitten in al jaren in de vrije val naar beneden. Zie deze grafieken. (Alle plaatjes met roze achtergrond komen van het CPB.)

En ik vermoed dat het donderdag niet veel beter zal zijn. Waarom zijn steeds slechtere cijfers steeds weer reden om te vragen: gaat er nog meer worden bezuinigd of worden de belastingen nog meer verzwaard? Is het denkbaar dat begrotingsconsolidatie in het tempo van een Zuid-Europees crisisland oorzaak kan zijn van Zuid-Europese crisiscijfers voor de groei?

En dan, wat betekenen die aanhoudende treurige groeicijfers? De Nederlandse werkloosheid, die explodeert, zie de grafiek.

Er voltrekken zich sociale rampen aan sommige Nederlandse keukentafels. Wanneer zien we daarover dikke koppen op de voorpagina’s van de kranten of de opening van het 8-uur Journaal?

Het aantal bedrijfsfaillissementen breekt records. Zie grafiek.

Sinds 2009 zijn zo’n 41.000 bedrijven kopje onder gegaan. Vorig jaar een stijging van  18 procent. Wanneer zien we daarover dikke koppen op de voorpagina’s van de kranten of de opening van het 8-uur Journaal?

De Nederlandse huizenmarkt zit in een duikvlucht naar beneden. Zie grafieken.

Talloze huishoudens kampen met niet-financierbare restschulden of zijn te bang hun huis te verkopen vanwege de molensteen van een restschuld. De bouwsector ligt volledig op zijn gat. Wanneer zien we daarover dikke koppen op de voorpagina’s van de kranten of de opening van het 8-uur Journaal?

Natuurlijk, niet alle journalisten zijn gevangen in het bezuinigingsframe. En natuurlijk negeren niet alle journalisten de stijgende werkloosheid, de bedrijven die over de kop gaan, de duikvlucht die de huizenmarkt maakt en de almaar groter wordende economische malaise.

Maar de aandacht van de goede journalisten staat in geen verhouding tot de potsierlijke hype rond de begrotingsregels en het mediagetetter over de 3-procentnorm. Veel, met name Haagsche journalisten staan, net als onze politici, mijlenver buiten de deprimerende, economische werkelijkheid.

Wanneer wordt weer bericht over echte economische problemen in plaats van over de gevechten onder de Haagsche kaasstolp? Misschien dat onze politici terugkomen op de Nederlandse bezuinigingsgekte als ze stelselmatig bevraagd zouden worden op de gevolgen van hun beleid voor de Nederlandse economische situatie, voor werknemers en bedrijven.

Aanstaande donderdag worden de CPB cijfers gepresenteerd. Ik hoop dat Rob Trip in het 8-uur Journaal in vredesnaam niet weer direct zegt: “En nu door naar Den Haag. Betekenen deze cijfers dat we nu meer gaan bezuinigen?”

Misschien kunnen ze bij het 8-uur Journaal voor de verandering eens vragen: “En nu door naar Den Haag. Dit kan toch niet nog jaren zo blijven doorgaan? Wat gaat de regering na al die rampzalige economische cijfers doen om de economie weer aan de praat te krijgen en aan de explosieve stijging van de werkloosheid en al die bedrijfsfaillissementen een halt toe te roepen?”

Auteur