Ga direct naar de content

Online daten ineffectief?

Geplaatst als type:
Geschreven door:
Gepubliceerd om: oktober 2 2012

De Telegraaf schreef onlangs dat uit onderzoek van Maurice de Hond blijkt dat “online dating een van de beste manieren is om andere singles te ontmoeten.” Hoewel de kranten sinds de affaire Stapel vol staan met beschouwingen over fraude in de wetenschap, lijken journalisten zich zelf niet af te vragen of het ook klopt wat ze schrijven. Dit nieuws komt vrijwel letterlijk uit een persbericht van Lexa.nl. Als econoom vroeg ik me af hoe je empirisch vast stelt wat de beste methode is om singles te ontmoeten en wat er bedoeld wordt met “beste”. Is dat de manier van singles ontmoeten waarbij je zo snel mogelijk een vaste relatie hebt? De cijfers in het persbericht geven weinig houvast, dus heb ik Lexa gevraagd of ik het bijbehorende rapport kon krijgen. Helaas blijkt dat een bedrijfsgeheim te zijn.

 

Om toch een idee te krijgen wat men bedoelt met de beste manier om singles te ontmoeten ben ik gaan rekenen met de cijfers die wel in het persbericht staan. Als mensen gemiddeld anderhalf keer in hun leven een langdurige vaste relatie vinden en een jaarcohort op 200.000 mensen wordt gezet, ontstaan er jaarlijks 300.000 langdurige relaties. 21% daarvan wordt volgens Lexa gevonden via online dating. Als het marktaandeel van Lexa 50% zou zijn, vinden dus jaarlijks 31.500 mensen via Lexa een vaste relatie. Trots vermeldt het datingbedrijf dat ze wekelijks zorgen voor 35.000 dates. Dat zou dus neerkomen op ongeveer 58 dates per vaste relatie. Met de beste manier om singles te ontmoeten lijkt Lexa dus vooral te bedoelen de beste manier om zoveel mogelijk singles te ontmoeten voordat men een vaste relatie krijgt.

 

Of mijn ruwe berekening klopt weet ik natuurlijk niet, daarvoor ontbreken te veel relevante gegevens.  Maar wat dit voorbeeld vooral laat zien is dat kranten zeer naïef en onkundig omgaan met berichten over onderzoek en wetenschap. Als een onderzoeker iets beweert, wordt het klakkeloos voor waar aangenomen.  Iedereen verwacht van een krant dat die uitspraken van politici weet te nuanceren en in context kan plaatsen. Dat is het vakmanschap van de journalist. Maar bij berichtgeving over sociaal-wetenschappelijk onderzoek lijkt men dit vakmanschap irrelevant te vinden. 

Auteur

Categorieën